vorige

volgende

BEELDTAAL GEWASFORMATIES

Westwood Hay nabij Inkpen, 29 juli 2011.

Westwood Hay formatie © Oliver Morel

Kundalini draak/slang

Een indrukwekkende formatie verscheen in de nacht van 28 op 29 juli 2011, op een landgoed dat nooit eerder als locatie voor een graancirkel diende. Nagenoeg iedereen kan het erover eens zijn dat het pictogram een draak of slang voorstelt. De avond voor het verschijnen hield ik een dialezing in Alton Barnes over graancirkels, waarbij ik een aantal tekeningen van draken toonde. De lezing concentreerde zich in hoofdzaak op het eenheidsbewustzijn, en hoe zich dat verhoudt tot het dualistische denken. Het eenheidsbewustzijn versus de dualiteit blijkt ook in de formatie centraal te staan. De overeenkomsten, plus het moment van verschijnen, maken dat ik deze formatie als een min of meer persoonlijke connectie met de anonieme graancirkelbron ervaar.

De draak of slang neemt van oudsher een belangrijke plaats in het collectieve onderbewustzijn van de mens in, en als vanzelfsprekend daarmee ook in het persóónlijke onderbewustzijn van het individu. Hoewel het een veelzijdig symbool betreft, kan het in essentie worden uitgelegd als de universele creatieve scheppende grootmacht of de scheppende levenskracht zoals die zich via de natuur manifesteert. Je zou daarom kunnen spreken van "God de Schepper", of althans de vertegenwoordiger er van. Deze draakslang is de slang Ophis, die Eva verleidt tot het eten van de goddelijke appel in het bijbelse scheppingsverhaal van de mens. Voorts is het de creatieve Kundalini slang uit de Hindu school. Het is de slang van genezing, bekend van het Esculapis embleem. Als tweevoudigheid verschijnt het aan de staf van Hermes/Mercurius. Het is Quetzalcoatl, de gevleugelde slang bij de Inca's, Ningishzida bij de Sumeriërs, en zo meer.

In de lezing toonde ik aan de hand van een aantal zelfgeproduceerde kindertekeningen mijn persoonlijke, destijds nog onbewuste verbondenheid met dit wezen. Ik legde uit dat het interessant is om draken te tekenen, omdat, wanneer het bewustzijn zich er niet al te veel in mengt, het laat zien welke eigenschappen het zijn, die onze eigen verlichting in de weg staan!

    

      
Enkele van mijn kindertekeningen. © Randell

De illustraties tonen enkele van de betreffende kindertekeningen. De twee onderste laten een drakenstrijd zien. Deze draken tonen dus aan dat een conflict de verlichting in de weg staat. De draak rechtsboven is voor mijn gevoel de verlichting het meest nabij. Het stelt een serene aardse draak voor. Het heeft de kleur (geel) van het midden aangenomen en heeft een soort antenne op de kop die duidt op de vereniging met het hemelse. Indien we het I Tjing orakel bij deze gele draak betrekken, dan vertoont het grote overeenkomst met de onderste lijn van hexagram "het scheppende". Dit is de allereerste van de driehonderd vierentachtig bewegingen in het boek der veranderingen. Het is zeker de moeite waard om de I Tjing teksten bij zowel deze tekeningen als de graancirkel zelf te betrekken, maar voor de overzichtelijkheid ga ik er momenteel niet verder op in.

De draak/slang stelt, als gezegd, de universele creatieve scheppende grootmacht voor, die alle verschijningsvormen in de natuur tot werkelijkheid brengt. Voor de mens is daarom de persoonlijke verbondenheid met de eigen draaknatuur van het opperste belang, ver boven alle drakenactiviteit in de omringende wereld. In ieder van ons is de draaknatuur latent aanwezig of tot een bepaald niveau ontwaakt. Hoewel we allemaal min of meer zelfstandige individuen zijn, zijn we toch ook allemaal verbonden met de bron van het voortbrengende, zich voortdurend vernieuwende leven.

Om dit idee van persoonlijke verbondenheid met de goddelijke creatieve scheppingskracht over te dragen, heb ik het bewust in mijn graancirkellezing ingebracht en geïllustreerd met voorbeelden uit mijn eigen persoonlijke bestaan. De verbondenheid blijkt overigens zeker niet alleen uit de creatieve maaksels uit mijn jeugd. Tot op de dag van vandaag is ze onder andere prominent aanwezig in de vorm van talrijke doorgevingen en bijzondere gebeurtenissen.

Videofragment van de nachtelijke produktie. © Thruthseekers666

Die nacht zou de West Wood Hay formatie ontstaan. In de vroege ochtend van de 29ste werd het indrukwekkende kunstwerk ontdekt. Uiteraard stoven we, graancirkelfanaten van het eerste uur, er als kippen zonder koppen op af. Bij aankomst bleek de landeigenaar of boer met geen mogelijkheid tot zinnen te brengen. Hij gedroeg zich vreselijk boos over wat hij typeerde als een ordinaire daad van vandalisme en dreigde onze auto's met verf te bespuiten. Kort nadat ik wat foto's vanaf de heuvel had kunnen nemen, arriveerde een tractor met wals om de graanfiguur ernstig te verminken.

    
© Randell

Naarmate ik in de loop van die dag collega croppies ontmoette, werd het me duidelijk dat ik deze formatie als een bonus op mijn lezing mag zien. De vrienden en bekenden die de lezing hadden bijgewoond vonden de thematische overeenkomst zo klaar als een klontje. Zelf was ik er niet bijster van onder de indruk, omdat ik geen typische "Randelliaanse" beeldkenmerken kon ontdekken. Het thema mag dan wel overeenkomen, maar zo heel bijzonder lijkt mij dat ook weer niet, aangezien het een behoorlijk populair en universeel thema betreft. Wel heeft de overeenkomst me voldoende geprikkeld, om een studie aan dit ontwerp te verbinden.

Het pictogram van de gewasformatie wil momenteel onder de loep worden genomen.

Overzichtelijk gesproken zien we een centrale cirkel die als het ware gevierendeeld is door een S-vormige slang. De centrale cirkel lijkt, op het eerste gezicht, als attributen twee opvallende poolschijven te hebben die door een as zijn verbonden. Kijkt men echter wat nauwkeuriger, dan bemerkt men dat deze polariteit met middenas onderdeel uitmaken van de slangfiguur in plaats van de centrale cirkel.
De slang vertoont een kop en een staart. Aan de staart is een forse schijf verbonden. De kop heeft een wat vreemd abstract geometrisch voorkomen. Een vurig gevorkt tongetje doet qua beeldelement wat uitzonderlijk aan. De slang is over de gehele lengte gevuld met cirkels. Negenentwintig primaire en achtenveertig secundaire om precies te zijn. Wat in het diagram niet zo duidelijk naar voren komt is dat de huid van de slang wat rommelig is uitgevoerd.

BEELDELEMENT: De middencirkel
De gevierendeelde middencirkel voegt zich met dikke contourlijnen naar de doorklievende slang met zijn twee merkwaardige ledematen. De eerste associatie die bij me op komt, is die van de aarde verdeeld in de vier windrichtingen. De slang fungeert blijkbaar als het ordenende principe. Het schept orde door middel van onderscheid. Het onderscheidt hoog van laag, links van rechts, Noord van Zuid, enzovoorts. De sfeer is één ding. Het scheppende denken verdeelt het in boven en onder en links en rechts. De slang is één wezen. De beschouwer herkent boven en onder, en links en rechts. Indien de sfeer niet als één kan worden aanvaard, dan kan er in ieder geval van gezegd worden, dat de vier onderscheiden delen als het ware streven naar homogeniteit. Het past zich aan, aan de nabije beeldelementen, waarbij het bovendien een complete cirkel tracht te vormen.
Een dergelijk aanpassingsvermogen doet me sterk denken aan het hart, in de zin van het zenuwcentrum of chakra. We zullen verderop zien dat er veel voor dit idee te zeggen valt.

Terwijl de slang in zijn activiteit de sfeer verdeelt, lijkt het tevens iets te willen zeggen. Een typerend kenmerk van slangen is dat ze beschikken over een gespleten tong.

BEELDELEMENT: De tong
In de beeltenis hier, blijkt de tong niet in tweeën gesplitst maar mogelijk zelfs in drieën. Hoewel, een aandachtige blik op het golvende uitsteekseltje leert ons dat er sprake is van drie afzonderlijke elementen. Er is één middenbaan. Los daarvan zijn er twee boogjes links en rechts van dit midden. Met de tong opgevat als het orgaan van spreken, lijkt het te zeggen dat het de eenheid verdeelt. In wezen mag het beeldelement begrepen worden als een uiting van belediging.

Tegelijk is er volgens mij een sexuele interpretatie mogelijk. De vurige tong stelt dan de vurige begeerte-aard voor, de sexuele energie, de hitte zoals die van het kundalinivuur is afgeleid.

Hoe we het ook bekijken, er treedt dus een soort herhaling op in termen van verdeling. Opnieuw is er sprake van boven en onder, en links en rechts. Dit keer gaat speciale aandacht uit naar "onder"; de basis van het vuur of de tong. De basis is rechts tegen de punt van de kop geplaatst. In symbolische zin betekent het dat er bewustzijn ten grondslag ligt aan deze vurige expressie. Het gaat om een bewuste keus of een bewuste belediging. De slang schept daarmee verdeel en heers.

BEELDELEMENT: De basis
Nu de aandacht op de basis van het vurige spreken is terechtgekomen en we tevens een soort herhaling waarnemen, wordt het logisch om de basis van de slang als geheel te beschouwen. Zoals we weten bestaat deze basis uit de staart waaraan een relatief grote schijf is verbonden.

Deze schijf beschouw ik als de oorsprong, of een zonneschijf, of iets dergelijks. Het puntje van de staart bevindt zich in het midden van de schijf. Het is alsof daarmee alsof de slang uit het midden van de eerste oorzaak is geslopen. Een bijzonderheid betreft dat de secundaire schijven, de zogenaamde "grapes" of "grapeshots", aanvangen voorbij de omtrek van de zonneschijf. Men zou erover kunnen zeggen dat het technisch vrijwel ondoenbaar was om nog kleinere grapes te maken, maar in dat geval was het nog altijd mogelijk geweest de suggestie van dergelijke punten te wekken door "het vlees" van de slang te continueren zoals het geval was.

De grapeshots vormen dubbele punten tussen de grotere cirkels vanaf het verlaten van de basisschijf. Over het waarom hiervan, kan men naar hartenlust speculeren. Mij doet het o.a. denken aan opeenvolging van generaties vanaf het verlaten van het aardse paradijs door Adam en Eva. Door een iets andere bril genomen kan ik in de schijvenreeks een wervelkolom zien die aan de basis is verbonden met het heiligbeen. Ik kom er bij de bespreking van de cirkelreeks op terug.

Maken we van de slang een worm, dan is de deze schijf met recht en rede een wormgat te noemen! In hoeverre het gezocht is om de heilige draak/slang te degraderen tot worm mag blijken uit de eerst volgende associatie aan de hand van de merkwaardig gevormde kop van het beestje.

BEELDELEMENT: De kop
Een associatie die in feite niet alleen de kop betreft maar de gehele slang, zien we in de "shovel headed gardenworm". Deze associatie werd op cropcircleconnector aangeleverd door Trevor J Ward.

Een andere associatie betreft de gelijkenis met een schep, het van oudsher bekende instrument om de aarde te bewerken. De draak/slang vertegenwoordigt zo gezien heel simpel de schepper, het scheppende denken of de scheppende activiteit.

Een associatie die ik ontleen aan een begeleidende droom is die van een poort. Ik zag de snuit in de vorm van een moderne dubbele poort naar buiten toe open gaan. Een hoeveelheid mensen kwamen naar buiten.

Qua verhouding komt de boog die in de kop is te zien overeen met de schijf aan de basis. Indien we schijf als zon interpreteren wordt het vrij eenvoudig om de boog in de kop (of de kop als geheel) als een maan te zien. Toch moet er gezegd, dat het een enigszins vreemde voorstelling van de maan betreft.

Het waarom van de vreemde voorstelling van de maan kan op verschillende wijzen worden verklaard. Een voor de hand liggende is dat de maan als een aanvulling op de zonneschijf wil worden begrepen. Dus niet als een tegenstelling.

Indien we het maanaspect direct tegen de zonneschijf plaatsen gebeurt er iets interessants. We zien dat de snuit van de slang die we nu hebben verplaatst perfect past tussen de schijf en de onderste pool van de middencirkel. Dit gebeurt op, Nota Bene, zo een manier dat de aanraking weer precies rechts van het midden plaats vindt, net zoals dat bij de vurige tong het geval was!

De verschuiving van het beeldelement dat ik inmiddels "de snuit van de slang" ben gaan noemen, betreft uiteraard een experiment. Wat het waard is mag ieder voor zich uitmaken. Wel helpt het mij aan nog een fascinerend inzicht.

Indien we de snuit spiegelen met behulp van de twee toegevoegde coördinaten in de vorm van wat wel "grapeshots" worden genoemd, dan vormt zich een prachtig alziend oog! Een dergelijk oog roept de herinnering op aan een gewasformatie die verscheen in 2005.

© Lucy Pringle

Behalve een alziend oog, is de vorm tevens die van de ziel. Tijdens mijn loopbaan als beeldend kunstenaar heb ik gestreefd naar een visuele vertolking van de ziel. Het komt mij namelijk telkens weer voor, dat de term "ziel" vaak gebezigd wordt, maar tegelijk zo vaag en onbegrepen blijft. Behalve naar een bruikbare definitie zocht ik naar de zichtbare uitdrukking van dit belangwekkende iets. Door middel van innerlijke schouwing kwam ik tot een kleine reeks vergelijkbare beelden.

© Randell

Het mag duidelijk zijn dat de vorm van de ziel gebaseerd is op de Vesica Pisces. De heilige geometrische vorm die ontstaat door overlapping van twee identieke cirkels, waarbij de omtrekken elkaars middelpunt raken. De zielen zoals ik ze heb waargenomen, hadden een drie dimensionaal voorkomen. Dus als het ware samengesteld uit twee in elkaar hakende bollen.

Zowel de zielenvorm als de Vesica Pisces blijken bij uitstek vormen die de dualiteit tot één maken.

De ziel is het levensbeginsel waaraan we ons voortbestaan te danken hebben. Het is de bron van werkelijke inspiratie en visie waaruit we kunnen putten voor onze groei en uiteindelijke zelfrealisatie. Er ligt als zodanig een parel of schitterend juweel in elke ziel besloten, die de zelfrealisatie of verlichting voorstelt.

BEELDELEMENT: De cirkelreeks
De associatie met de wervelkolom is eerder al genoemd. Zonder staartbeentje telt de menselijke wervelkolom 29 wervels. Het verband tussen Kundalini en ruggengraat is, neem ik aan, genoegzaam bekend. De associatie met wervels acht ik daarom zeer redelijk. Prachtig in deze voorstelling betreft het feit dat de Th4, die de wervel ter hoogte van het hart voorstelt, zeer toepasselijk centraal is geplaatst. Dat de coccyx oftewel het staartbeentje is weggelaten is wat raadselachtig. Komt het misschien omdat het tot een overbodig artefact is gedegradeerd? Een overblijfsel uit evolutionaire tijden?

Eenheidsbewustzijn stoelt op de vereniging der tegengestelden. Aan de hand van het pictogram van de formatie merken we op dat er van tegenstelling of dualiteit sprake is, zodra de slang zijn basis verlaat. De schijf aan de staart kan gemakkelijk de basis van het leven voorstellen. Vanuit het midden van deze oorzaak blijken nieuwe schijven te ontstaan. Nieuwe levens?

Op het moment dat de schijfjes zich van de eerste oorzaak vervreemden, zien we telkens links en rechts secundaire schijfjes ontstaan. In termen van levens doet het me denken aan man/vrouw of vader/moeder relaties. Uit deze paren komen telkens weer nieuwe levens tevoorschijn. Bij de bespreking van de basisschijf heb ik de opeenvolging van generaties al genoemd. Ik bedoelde in eerste instantie de opeenvolging langs familielijn. Het kan natuurlijk ook over de opeenvolging van incarnaties gaan zonder dat ras- of bloedlijn wordt vastgehouden. Zo bezien kan dus de slang als geheel de ontwikkeling van een ziel voorstellen door een reeks van vele incarnaties. In dit geval 29 incarnaties dus.

Indien we deze reïncarnatieslang van binnenuit zouden verkennen, dan kan deze het aanzien van een tunnel hebben. Het bewustzijn of de geest kan zich door deze tunnel verplaatsen in de richting die het verkiest. Tijdens één van mijn eerste uittredingen heb ik een dergelijke reis eens ondernomen en kan daarom garanderen dat het een bijzonder opwindende sensatie betreft. Ik suisde toen met flinke vaart door deze zwart witte ringen tot ik me realiseerde dat ze voor leven en dood stonden, dat ik me aldus met mijn voorbije levens geconfronteerd zag. De shock die erop volgde deed me verlammen en bracht me na enig kalmeren terug in mijn fysieke lichaam.

Een ervaring als deze doet zien, doet weten. Het is als herinneren. Het laat geen twijfel bestaan over de samenhang der gebeurtenissen. Al denken we ons zelf nog zo individueel of onafhankelijk, het zal een illusie blijken met evenzo denkbare gevolgen.

De cyclus van leven en dood wordt van oudsher wel vergeleken met de opeenvolgingen van dag en nacht. De dichterlijke term "levensdag" voor een enkele incarnatie zal er aan ontleend zijn. Het idee "levensdag" in deze beschouwing is voor mijn onderbewustzijn aanleiding geweest tot een droom waarin ik een uil zag. In deze uil ging een kleinere uil schuil. In de kleinere uil opnieuw weer een kleinere.

Wat mij betreft behandelt dit beeld van de uil in de uil in de uil een analogie met verschillende vormen van zelfbewustzijn. Zo kan het zelf zich kennen als de persoon die in een normale dag staat. In ruimere zin kan het zelf zijn hele wandel van geboorte tot sterven beseffen als een gang door de eigen levensdag. Nog weer ruimer genomen kan de hele reeks incarnaties door de ziel of het zelf als een dag worden opgevat. Deze laatste voorstelling van een dag behelst natuurlijk een periode van vele eeuwen en is voor de gemiddelde mens verbonden aan slechts een vage herinnering of besef. Misschien is het mogelijk deze dag gelijk te stellen met een dag van Brahmâ? Een dag van Brahmâ is een begrip uit de Hindoe school en komt overeen met een periode van 4.320.000.000 jaar. Genoeg voor een setje incarnatiereeksen dunkt mij zo.

BEELDELEMENT: De huid
De huid van de slang is in het diagram vloeiend voorgesteld. In de eigenlijke graanformatie was deze aanzienlijk slordiger uitgevoerd. Het leidt gemakkelijk tot de veronderstelling dat de formatie mensenwerk is. Cirkels zijn met behulp van een gespannen touw vanuit een middelpunt keurig strak neer te leggen. Voor wat de lijn betreft die de begrenzing van de slang moet beduiden is het een ander verhaal. Het lijkt erop alsof deze gemaakt is door van de ene cirkel naar de andere te bewegen zonder dat daarbij van een goed overzicht of degelijke begeleiding sprake was.

Zoals ik gewoon ben te doen, probeer ik niet te voorbarig in conclusies te treden. Daarom neig (of neigde) ik deze slordige uitvoering "een indicatie duidend op mensenwerk" te noemen. Kort voor de publicatie van dit artikel werd echter een video-registratie door Matthew Williams vrijgegeven, die getuigt van de nachtelijke vervaardiging door "planksters", zoals men de kunstenaars ook wel pleegt te noemen. Dus met dit video-materiaal er nog eens bovenop, lijkt het mij tamelijk onzinnig voor iemand om aan de overtuiging vast te houden dat de formatie door een bovennatuurlijke invloed of dergelijke is neergelegd.

Bijzonder merkwaardig is het gegeven dat er twee uitsteeksels aan de huid zijn bevestigd, aan welke uiteinden een forse schijf is te zien. Deze uiteinden zijn onmiskenbaar van invloed op de grote gevierendeelde middencirkel. Ze lijken de polen van deze middencirkel voor te stellen. In ieder geval geven ze in één oogopslag te kennen dat er sprake is van polariteit of dualiteit.

Nadenkend over het waarom van de bevestiging van deze dualiteit aan de huid van de slang, realiseer ik me dat een belangrijk kenmerk van huid in algemeenheid is, dat het de grens tussen binnen en buiten betreft. Voorts lijken deze ledematen, als ik ze zo mag noemen, een soort sturingsmechanisme voor te stellen. De kwaliteit van het getal twee is o.a. draaiing, verdraaiing en/of omkering.

Een formatie die twee weken na de Inkpen draak verscheen, betreft de volgende bij Knoll Down, die lijkt op een dwarsdoorsnede van het creatieve beest. Grappig is het om te constateren dat we nu met een tweedelige in plaats van vierdelige middencirkel te maken hebben. Mij zegt het dat de verdelingen relatief zijn, afhankelijk van onze invalshoek.

Cooks plantation, Knoll Down, Beckhampton, 13 augustus 2011.

Een suggestie die bij het beschouwen van een slangenhuid te pas komt, is dat een slang voor zijn groei verscheidene keren zijn huid aflegt. In deze voorstelling zou men er uit op kunnen maken dat de slang daarmee tevens zijn dualistische vorm heeft af te leggen. De opgave zou kunnen zijn om de oorspronkelijke eenheid te herstellen. Dit is dan vooral een kwestie van inzicht.

BEELDELEMENT: De dubbele punten
Nog meer dualiteit is zichtbaar in de dubbele punten die de middenschijven of wervels begeleiden. Het is denkbaar dat deze dubbele punten refereren aan de kanalen Ida en Pingala zoals ze bekend zijn van de duizenden jaren oude Hindoe leer. De 29 primaire schijven wijzen dan automatisch op het Sushumna kanaal. Het is intrigerend om vast te stellen dat deze traditionele zenuwbanen van vitaliteit direct worden gekoppeld aan de fysieke wervelkolom.

Ida, Pingala en Sushumna.

Nu alle beeldelementen aan bod zijn geweest kan men de brokken informatie eens goed op het brein laten inwerken om te begrijpen dat deze draak, worm of slang een stuk anatomie van het scheppende zelf betreft. Het toont de verbinding van oorspronkelijke levenskracht met het centrale zenuwstelsel van de evoluerende mens. Het komt op mij over als een krachtige oproep tot het terugkeren tot de bron. Het in zekere zin "herinneren" van ons eigen oorspronkelijke wezen. Dit kan het soort herinneren voorstellen dat teruggrijpt naar vorige levens. Misschien kan het nog het beste worden uitgelegd als het aansluiten op het eigen vergaarde bewustzijn die de som is van de vele levenservaringen.

Bij mijn weten zag de wereld nooit eerder zo een treffende voorstelling van de Kundalini slang. Het geeft aan dat ofwel de ontwerper uitstekend bekend is met de Kundalini-leer, ofwel dat hij of zij fungeert als een medium, eventueel vergelijkbaar met hoe ik destijds mijn kindertekeningen maakte.

Aangezien we weten dat de formatie mensenwerk is, geeft het me een lichtelijk ongemakkelijk gevoel dat van het ontwerp niet die zuiverende invloed uitgaat die men doorgaans van authentieke formatie wel verwacht. In het ergste geval zou het zelfs om destructieve subliminale beïnvloeding kunnen gaan.(!!!) Subliminale beïnvloeding door gewasformaties is een thema dat mijns inziens niet mag worden onderschat. Men kan het beschouwen als een integraal onderdeel van hun functie.
Hoewel er wonderbaarlijke krachten aan het werk zijn om de bijzondere transformatie-processen in deze extreme tijd te ondersteunen, wil het nog niet automatisch zeggen dat schadelijke invloeden ons niet meer kunnen bereiken. Confrontaties met zogenaamde "vijanden" kunnen nodig zijn om de immuniteit voor bepaalde vormen van verval te versterken, of simpelweg om het bewustzijn ten aanzien van "het hele zelf" te verdiepen.

Links het diagram, rechts het occulte boek.

Tot slot wil ik u nog even trakteren op een vondst die een opmerkelijke overeenkomst laat zien met het Inkpen graancirkel pictogram. Het betreft de omslag van een zeldzaam occult boek. Ik zou er graag eens aan snuffelen, ware het niet, dat ik niet over de benodigde informatie beschik om het aan te schaffen of op te zoeken. Zowel de auteur, als titel, als uitgever, is me onbekend. Het plaatje is afgeleid van een video op You Tube. Zowel de auteur, als titel, als uitgever, is me onbekend. Het plaatje is afgeleid van een video getiteld; Occult Books ( A few of my rare editions.) op You Tube.

De gouden afbeelding op de omslag van het boek herinnert me aan de inwijdingsweg, het pad van de pijl. Het idee stelt de versnelde evolutie voor waar de leerling voor kan kiezen. De slang staat dan voor de normale, de geleidelijke evolutieweg. De zeven sterren stellen de traditionele zeven planeten voor. Dat lijkt inmiddels een achterhaald concept, maar in de wereld van de magie toch nog steeds krachtig werkzaam gegeven.

terug naar graancirkelonderzoek

overzicht-pagina